Artykuł 210 § 1 k.s.h. ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że w umowie spółki nie można inaczej określić podmiotów uprawnionych do jej reprezentowania w sytuacjach wskazanych w tym przepisie. Nie ma także zastosowania art 103 § 1 k.c., który przewiduje możliwość potwierdzenia czynności dokonanych przez falsus procuratora. Powyższe wnioski wynikają z wyroku Sądu Najwyższego z 3 października 2019 r. sygn.. akt: I CSK 122/16. Dotyczy on niezwykle istotnego dla praktyki zagadnienia, jakim jest określenie sankcji naruszenia zasad reprezentacji spółki kapitałowej w umowie z członkiem zarządu.
Powodowa spółka zawarła z osobą trzecią umowę dostawy. Następnie spółka reprezentowana przez członków zarządu zawarła umowę cesji praw z tej umowy z jednym z członków jej zarządu, działającym jako wspólnik spółki cywilnej prowadzonej razem z drugim członkiem zarządu. Umowa została potwierdzona przez pełnomocnika powodowej spółki. Osoba trzecia, będąca stroną umowy dostawy nie została poinformowana o zawarciu umowy cesji, w związku z czym zapłaciła wynagrodzenie na rzecz powodowej spółki, która następnie przekazała je spółce cywilnej prowadzonej przez członków jej zarządu.
W związku z powyższym spółka wytoczyła powództwo przeciwko byłym członkom jej zarządu o zwrot nienależnego świadczenia, ze względu na nieważność umowy cesji zawartej pomiędzy powodową spółką a pozwanymi.
Sąd Okręgowy, rozpoznający sprawę w I instancji, zasądził na rzecz powódki kwotę dochodzoną pozwem. Stwierdził, że umowa zawarta niezgodnie z art. 210 § 1 k.s.h. („W umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników”) jest bezwzględnie nieważna i nie ma możliwości jej potwierdzenia. Sąd Apelacyjny utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego. Sprawa trafiła do Sądu Najwyższego, który zgodził się ze stanowiskiem sądów niższych instancji. Uznał że w sytuacji naruszenia art. 210 § 1 k.s.h. nie znajdzie zastosowania art. 103 § 1 k.c., przewidujący możliwość potwierdzenia czynności dokonanych przez falsus procuratora w odniesieniu do tzw. czynności prawnej kulejącej. Jeżeli bowiem czynność prawna jest bezwzględnie nieważna od samego początku, nie ma możliwości jej potwierdzenia przez właściwy organ spółki.
